Ik werd op straat aangesproken door een mevrouw: "Misschien een gekke vraag, maar ik moet bij de tandarts zijn en ik weet niet op welke bel ik moet drukken. Ik ben een tijdje weg geweest."
Ik antwoordde: "Hoe moet ik het dan weten?"
Zij antwoordde: "Nou, u bent van deze tijd."

Het was inderdaad een beetje een vreemde bel. Hij zag er meer uit als een naamplaatje, maar zat een labeltje op 'bel'. Na wat drukken lukte het me te bellen. En na nog een keer bellen wist ik de deur op tijd voor haar open te duwen. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

'Allahu Akbar'

Een ode aan het ziekenhuis en verplegers

Witte Onschuld en Joris Luyendijk