Een persoonlijk relaas dat bij het lezen van de start van de Shell Papers, van Follow The Money en Platform Authentieke Journalistiek. Bij deze alinea:
"Maar het bleef niet bij schandalen over gaswinning en dividendbelasting. Shell is de afgelopen tijd herhaaldelijk voor de rechter gesleept. Zo werd het bedrijf in juni 2017 aangeklaagd door vier Nigeriaanse weduwen. Shell zou medeplichtig zijn geweest aan mensenrechtenschendingen in de Nigerdelta in de jaren ‘90. Volgens Amnesty International speelde de top van Shell een actieve rol bij het neerslaan van lokale protesten tegen olievervuiling. In maart dit jaar liet het Nederlandse Openbaar Ministerie weten Shell te gaan vervolgen wegens omkoping in Nigeria."
Ik heb Shell medewerkers in mijn kennissen- en vriendenkring. Die zeggen zeggen best vaak: "Ik vind dat jullie met Den Haag Fossielvrij heel goed bezig zijn!"
Ik ben begonnen met ze te verbieden dat te zeggen.
Bij mezelf probeer ik dan na te gaan welk sentiment daar voor me achter zit. Ik kom dan eerst op boosheid over schijnheiligheid, want volgens mij denken ze: milieuactivisten als Martijn zijn goed bezig, maar dat is niet zo'n probleem voor Shell, want het eindresultaat zal slechts zijn dat we er een paar jaar langer over doet om alle olie en gas op te pompen.
Maar er is meer. Uit de bovenstaande alinea komt het gevoel bij me op dat Shell medewerkers zich een soort elite wanen (en dat denk ik door meer, bijvoorbeeld door dit landgoed dat Shell heeft in Rijswijk, de plaats waar ik opgroeide): Shell pompt zich rijk, anderen hebben te lijden, zoals Nigerianen en Groningers.
Maar, Shell medewerkers, lees de tekenen aan de wand: jullie periode van onschendbare verhevenheid is afgelopen.
Reacties