Posts

Mijn levende LinnDrum nostalgie

Afbeelding
De Lm Drum, een versie van de LinnDrum, door Behringer Mijn huidige special interest synth is de LinnDrum. Deze video, van Alex Ball , geeft een goed overzicht van de LinnDrum: kort de geschiedenis, uitgebreider de sound. De Linndrum is beroemd om haar karakteristieke geluid en omdat het de eerste drummachine was met digitale samples (of de eerste met digitale samples die enigszins toegankelijk was voor het grotere publiek; “enigszins”, omdat hij 3000 dollar kostte: bijna 10 duizend euro nu). Mijn eerste kennismaking met de LinnDrum  was in FL Studio, waarin ik al mijn elektronische muziek maakte (20 jaar geleden; een niet heel overzichtelijk overzicht vind je op http://martijnschackmann.nl/music.html ). In FL Studio zaten standaard drum samples waarvan de naam begon met Ln, als ik het me goed herinner. Omdat de samples gratis met FL Studio kwamen, dacht ik dat ze wel slecht moesten zijn, net als de standaard kick van FL Studio zelf, die letterlijk plastic klonk. Maar die kick von...
Een reactie posten
Meer lezen

Brugge, Kustpad: Sluis - Neeltje Jans

Afbeelding
Blog over mijn bezoek aan Brugge, in België, en het lopen van vier dagen Kustpad, in Zeeland, van Sluis naar Neeltje Jans. De foto's vind je ook in dit album .  Ik heb deel 2 en 3 van het Kustpad erop zitten: Zuid- en Noord-Holland, Friesland en Groningen. Nu rest mij deel 1: Zeeland . Ik eerst dacht: dat moet goed bereikbaar zijn vanuit Den Haag, maar beginpunt Sluis is vier uur met het OV. Ik keek dus of ik ergens in Sluis of ergens in de buurt wilde overnachten. Zo'n plaats bleek er te zijn: Brugge. Nog steeds een uur met de bus, maar ik wilde graag naar Brugge, omdat daar de fantastisch leuke film In Bruges  speelt. Ik herkeek die film na mijn trip en zag tot mijn vreugde daarin een shot van de Onze Lieve Vrouwe  kerk in de mist, net zoals ik die op de foto nam (zie hier rechts). Ik kwam 27 december in Brugge aan, en de film speelt ook precies in de kerstperiode. En dan is het mistig en koud, legt Ken (Brendan Gleeson) in de film uit, ik geloof aan Harry (Ralph Fienne...
Een reactie posten
Meer lezen

Bespreking Minstry for the Future, van Kim Stanley Robinson: het kán allemaal wél

Afbeelding
Er zijn drie soorten hoodstukken in Minstry for the Future. Die hoofdstukken gaan respectievelijk over Frank, Mary, of ze vallen in de categorie 'overig'. Het boek begint met het beste hoofdstuk: Frank die een dodelijk hittegolf meemaakt in India. Kim Stanley Robinson beschrijft een levende hel en deelt ons klinisch mede dat je uiteindelijk levend kookt als de buitentemperatuur langere tijd boven je lichaamstemperatuur blijft. In totaal komen drie miljoen mensen komen om. Deze gruwelijke gebeurtenis wordt de catalyst, in dit boek, voor de mensheid om klimaatverandering nu eindelijk écht te gaan stoppen. Daarvoor wordt een ministerie voor de toekomst opgericht en Mary wordt het hoofd daarvan. Frank ontvoert Mary daarop, onder bedreiging van een vuurwapen, om haar te dwingen, of tenminste duidelijk te maken, dat méér nodig is. Anders blijft het aanmodderen, net zoals het dat nu ook al is, in de realiteit buiten het boek. Het hoofdstuk met de ontvoering is misschien het op-een-na ...
Een reactie posten
Meer lezen

Nieuwe hobby

Ik probeer een nieuwe hobby op te pakken: stoffen.  Ik heb al het benodigde materieel: een stofdoek. En het materiaal is ook ruim voor handen: stof in mijn huis. Alleen: ik ben allergisch voor stof en dan kun je het beter ongestoord laten liggen.  Ik zie helaas geen uitkomst voor dit dilemma.
Een reactie posten
Meer lezen

Mad Men herkijken

Afbeelding
Ik herkijk Mad Men weer.  Voor de veelste keer. Rond de vijfde keer (ik streef ernaar het in een maand af te ronden; of vijf weken, iig voordat mijn Netflix afloopt, deze maand). Soms weet ik precies wat er gaat gebeuren. Soms ongeveer. Een leuke ervaring was dat ik een pavlov-reactie had ('een interessante ervaring' is misschien gepaster om het te noemen): tranen begon weg te knipperen, vóórdat ik wist waarom. Het moment: Peggy en Ginsberg 's avonds laat op kantoor nog te werken. Ginsberg begint persoonlijke dingen te vertellen. Eerst dat hij van Mars komt (grappig), dan dat zijn adoptievader hem iets vertelde dat niet zou kunnen: dat hij in een concentratiekamp is geboren (onpeilbaar verdrietig).  Verder skip ik in de verschillende herkijken telkens andere scenes. Ik bedoel: omdat ik ze niet kan aanzien. In het verleden deed ik het met het tractor-incident. Omdat me dat, de eerste keer dat ik de serie zag, traumatiseerde: ik schrok me kapot en moest er flink van bijkomen;...
Een reactie posten
Meer lezen

Mad Men en Gamera

Afbeelding
Vandaag leerde ik dat er een rip-off Godzilla is, Gamera . Dat monster is een schildpadachtige.  In Mad Men seizoen 4, aflevering 3 gaan Don en Lane naar de bioscoop en kijken die film. Ik dacht dat het Godzilla was tot ik een review voor de aflevering las (die post ik wel in de comments).  Het is een goede Mad Men aflevering. En niet alleen vanwege Gamera (en niet omdat Lane nep-Japans uitgilt in de bioscoop, tot hilariteit van Don. Wat een beetje racistisch is, hoewel in Mad Men termen maar heel licht racistisch; andere tijden).  Het is onder andere een goede aflevering vanwege de kwetsbaarheid en 'range' die Jon Hamm eerder in de aflevering laat zien, zoals de review ook zegt.  Mad Men is sowieso briljant. 'A great American Novel' in serie-vorm. Maar ook in een briljante serie heb je betere en mindere afleveringen. Er is een Mad Men boek dat ik wil hebben. Die is geschreven door een journalist die ook goede Godzilla-reviews schrijft: 'Mad Men Carousel: The Comple...
Een reactie posten
Meer lezen

Dirty doekjes

Ik ging in mijn eentje naar de kroeg, na naar de film te zijn geweest. Ik wist dat ik toch niet in slaap zou kunnen komen. Dus ik zat de drinken en te typen op mijn mobiel: te appen naar mensen die al sliepen; een review van de films die ik zag op Twitter zetten. Dat soort dingen. Maar toen, zo tegen sluitingstijd gingen de bardames roddels uitwisselen. Eén achter de bar, één, even twee, hangend aan de bar, want die twee waren inmiddels vrij. Ik bleef appen; ik had inmiddels iemand gevonden die nog niet sliep; en zo kon ik onopvallend meeluisteren. Maar ik kon het niet helemáál volgen. Een vriend van een vriendin was vreemdgegaan, zoiets. Het enige woord dat ik echt verstond was "fuck'", want dat had die persoon dus gedaan, clandestien. Maar de dames zelf werden er niet echt warm of koud van. Het lag in de lijn der verwachtingen voor de vreemdgaander, denk ik. En mij kon het dus nóg minder boeien. Maar toen gebeurde het: de bardame áchter de bar vond "dirty doe...
Een reactie posten
Meer lezen