Posts

Mijn veganisme

Aangezien sommigen nu overspannen raken van meer plantaardige 'zuivel'producten in de supermarkt, een kleine uitleg van waarom ik geen melk en melkproducten wil consumeren: Melk betekent kalfjes direct na de geboorte weghalen, wat veel verdriet veroorzaakt bij de moederkoe. En het betekent mannelijke kalfjes die vrijwel onmiddellijk na de geboorte worden gedood, omdat ze nutteloos worden geacht in het hele bio-industrie proces. Verder is melk niet zo gezond voor de mens. En melkproducten zijn niet heel natuurlijk, ook al ons lang aangepraat dat ze dat wel zijn (waarom is het taboe om als mens mensenmelk te drinken, na een bepaalde leeftijd, maar is het dat niet om moedermelk van een koe te drinken?) Er is tegenwoordig ook plantaardig alternatief voor roomboter. Voor veel producten zijn zeer goede vervangers. Overigens consumeer ik ook geen ei-producten. Met mannelijke kuikentjes loopt het zo mogelijk nog slechter af. Ja, een niet klein deel van de ellende komt door de bioindust

why are people okay with engaging with the idea of communism, but not antiracism?

  i wrote this somewhere else, where people were being fragile about 'woke' and antiracism. maybe it's enlightening for someone here, too but that is the core of the problem: people are fine with engaging with the idea of communism (actually a lot of people aren't, but i imagine people here are), but absolutely not with antiracism. but racism is just as much a systemic thing as economics is. everybody is against racism (again: every rational person here), but nobody wants to think they're contributing to keeping it going. but they have to be, because it *is* ongoing: people of color are systemically disadvantaged (this is where the divide starts among rational thinking people starts, with like half not really wanting to believe this). this not wanting to explore one's own part in this system, is a big part of what keeps the system of racism going. what you probably have to do is do away with shame (this is something i read somewhere: that shame is a pretty usel

Remembrance of Earth's Past, The Three-Body Problem en verder: review (spoilervrij)

Afbeelding
Realistische kosmische horror, zo zou je het kunnen noemen: ik raad iedereen aan de drie delen te lezen van de boekenserie die begint met The Three-Body Problem . Die serie heet Remembrance of Earth's Past en bestaat uit The Three-Body Problem, The Dark Forest en Death's End. De hele serie is in het Nederlands vertaald, maar in de review in Trouw lees ik dat dat v anuit het Engels is gedaan, waardoor ik denk dat je de boeken beter in die taal kunt lezen (of in het Chinees, uiteraard). Ik deed dat en zoals vaker, zijn het meer de ideeën, dan de taal die het lezen af en toe behoorlijk uitdagend maken. Bonus: de vertaling heeft sporadische voetnoten die me een klein beetje meer over China en haar rijke historie hebben geleerd. Cixin Liu komt met erg droge, wat je noemt harde scifi; met weinig echt aansprekende karakters; de meest aansprekende zitten nog in The Three-Body Problem. Maar de ideeën zijn ijzersterk. De serie leert je kosmische sociologie (zoals Cixin Liu het noemt) en

'Allahu Akbar'

Afbeelding
Vandaag met BIJ1 bij de demonstratie en mars voor Palestina, in Den Haag (zie de foto). Georganiseerd door Islamitische organisaties (Federatie Islamitische Organisties en SIOR Haaglanden). Dus mee gescandeerd, tijdens de mars: "Free Palestine", "Palestine will be free, from the river to the sea" en na wat aarzeling ook "Allahu Akbar" (Allah/God is de grootste). Want ik ben niet heel gelovig, maar wil toch wel geloven in dat God liefde is en liefde God. Liefde en alles dat goed is in de wereld, zoals bijvoorbeeld ook de natuur. Ik hoop dan maar dat je het dan mee mag roepen. Is uiteindelijk aan Allah. 

Witte Onschuld en Joris Luyendijk

Ik stuurde deze lezersreactie aan Trouw: Goed dat Joris Luyendijk Gloria Wekker aanhaalt, in zijn lezing ' Naar aanleiding van Succesvolle witte heteroman kan beter nederig zijn dan trots ', die Trouw 17 september publiceerde als opinie. Wekker is een voorloper als het gaat over gedachtevorming rondom privilege, een onderwerp waar Luyendijk ook over schrijft, vanuit zíjn perspectief. Maar ik vind het wel wrang dat hij haar het concept van "Onschuld" toeschrijft, in plaats van "Witte Onschuld". "Witte Onschuld" is de titel van Wekkers boek en het hoofdonderwerp ervan. Enerzijds snap ik Luyendijks intentie zeker, want mensen kunnen niet alleen privilege hebben door wit te zijn, maar ook door hetero te zijn, of van lagere sociale klasse enzovoorts. Anderzijds wis je door het "Onschuld" te noemen, het specifieke leed van racisme uit. Ik had graag op zijn minst de boektitel "Witte Onschuld" in Luyendijks lezing gezien, al is het maar

Sylvana

Mijn moeder merkte op: "Ik begreep dat er gedoe was en je politieke idool, Sylvana, er nu mee stopt."  Ik antwoordde gelijk, wel fel: "Niet mijn idool, mijn partíjleider." 

Avonturen onder anesthesie

Afbeelding
Mijn liefde, dus, voor de zusters en dokter verantwoordelijk voor mijn ooroperatie, zoals ik eerder schreef . (Er was me geen boeder toebedeeld, die dag. Wel reed een meneer me in mijn bed naar de operatiekamer, maar hij was van de logistieke dienst. Wat ik grappig vind: ik als als logistieke eenheid.) Maar ook de anesthesist was héél prettig. (Eén van de anesthesisten van een heel team. Maar dus degene die het patientcontact deed.) Hij vertelde me dat hij op zijn twaalfde aan ook zijn trommelvlies was geopereerd. Net als ik, dus: vroeger, maar nu weer.  "Het leek toen net of ik wel een half jaar in het ziekenhuis bleef." "Maar misschien heeft dat er mede voor gezorgd dat ik er nu werk." En, we blijven in kinderlijke sferen, hij deed me beloven dat ik aan iets prettigs zou denken op het moment dat ik onderging, als je dat zo noemt. Dat wilde ik écht doen, maar op het moment suprême kwam het er toch niet van. Maar ik weet inmiddels behoorlijk zeker, na drie operaties