Ik weet nog hoe mijn wereld open ging de dag dat chips voorbij de binariteit ging van naturel - paprika. Met bolognese. Oneindig veel smaken volgden. Eerst cheese onion. Bij patatje joppie vond ik het een beetje gek worden. Maar ik at door: tolerantie gaat door de maag. Met ketchup kwamen we een beetje full circle. Nieuw maar tegelijkertijd oud.

Naar aanleiding van de relatie van Bert en Ernie

Ik denk dat het het verstandigst is erg in het midden te laten wat voor relatie Bert en Ernie nu precíes hebben. Dat ze een stel zijn is dan één van de mogelijkheden. Hoe ze het verder invullen is dan aan hen. Zeg maar, want ze vullen niks in, want ze zijn fictief. Maar ik zeg het ook omdat het is hoe men hoort om te gaan met relaties van anderen in het algemeen: zonder oordeel; een label brengt een oordeel met zich mee.

De bredere Sesamstraatshow laat het dan ook meer in het midden dan de (huidige, sinds lang) schrijver nu heeft gedaan.
Bert en Ernie als homo bestempelen is misschien emanciperend voor homo's, maar minder voor bijv stellen die alleen romantisch zijn, maar minder seksueel. De dynamiek van een control freak (sorry Bert: iemand met best wel OCD) en een meer losse persoonlijkheid, kan gelden voor ongeacht de samenlevingsvorm die Bert en Ernie nu precies hebben.

Geen label = beste label

Shell is niet onze vriend

Shell is niet onze vriend! Shell is een soort maffiabaas die wat diensten levert, maar tegen een prijs. De diensten zijn olie en gas en werkgelegenheid (of: geld). De prijs: klimaatverandering, vervuiling en mensenrechtschendingen (lees https://shellwatch.nl/). Shell is een multinational met veel geld en macht. Dat gebruiken ze om landen, overheden en uiteindelijk gemeenschappen tegen elkaar uit te spelen. Dat is hoe ze Nederland tot het afschaffen van de dividendbelasting hebben gekregen. Dat is waarom de gemeente Den Haag naar ze wil luisteren in de energietransitie. Overheden, partijen en gemeenschappen moeten samenkomen om weerstand tegen de afperspraktijken te bieden: #ikwerknietvoorShell