Op de GroenLinks bijeenkomst van afgelopen woensdagavond heb ik mij beschikbaar gesteld vanaf plaats 8 op de lijst. Ik zou graag hogerop de lijst komen, omdat ik me heb aangemeld met de ambitie daadwerkelijk raadslid te worden. Of eigenlijk met de ambitie om via een opvolgingsplaats eerst fractievertegenwoordiger te worden.
Mede door de interviews (http://denhaag.groenlinks.nl/taxonomy/term/1359), waar de webredactie en ik hard aan gewerkt hebben de afgelopen weken, weet ik dat alle kandidaten op de lijst erg sterk zijn. Toch denk ik met mijn eigen unieke kwaliteiten iets aan de lijst toe te voegen. Die kwaliteiten laat ik onder andere zien in mijn webredacteurschap. Zo ben ik kritisch en weet ik hoe een boodschap overgebracht moet worden. Ik stel kritische vragen in interviews en kan op vergelijkbare manier goed kritisch zijn richting een college van B&W, of andere partijen. Ik weet welke punten in een boodschap duidelijk uitgelegd moeten worden, en ik weet met welke punten je voorzichtig om dient te gaan.
Redactie doe je voor een deel achter de schermen. Ik weet dat sommigen zich zullen afvragen of ik niet te schuchter ben om raadslid of fractievertegenwoordiger te zijn. Ik ben er van overtuigd dat ik dat niet ben. De banen die ik tot dusver heb vervuld combineren kritisch, en analytisch bezig zijn met naar buiten treden. In het applicatiebeheer dat ik doe, heb ik contact met vele partijen. Met mijn redactiewerk treed ik veel naar buiten, om gesprekken met mensen aan te gaan. Ik doe dat graag omdat ik echt in mensen geïnteresseerd ben, omdat ik echt van ze houd en omdat ik ze graag wil helpen.
Dit is wat ik woensdag heb verteld. De aanwezigen vonden mijn verhaal sterk overkomen. Zelfs zo sterk, dat ze mijn politieke groei dachten te zien waar ik het in mijn interview over heb: http://denhaag.groenlinks.nl/interview+kandidaat+Martijn+Schackmann.
Zelfs medelijsters waren zo attent dat te zeggen. Daarom is, wat mij persoonlijk betreft, mijn campagne, die ik de komende dagen onverminderd zal blijven voeren, nu al aan het slagen.
Martijn op 8! :-)
Een moment tijdens de Antwerpen Marathon
Een moment tijdens de Antwerpen Marathon, die ik gisteren liep: Na een brug onderdoorgang, was er een bocht naar links. Ik sneed hier -al rennend- een beetje af, door van de weg, op de stoep te gaan. Hierdoor zag de politieagent die het verkeer stond te regelen me niet aankomen. Hij dacht dat er een onderbreking was in de stroom van lopers. Dat moment gebruikte hij om een groep wachtende kinderen over te laten steken. Ik geloof dat het orthodox-Joodse kinderen waren. We liepen namelijk door Joodse buurten. De kinderen hadden nette, zwarte kleding aan. In mijn beleving. Wat het moment zo mooi maakte: De kinderen renden naar de overkant. Ik ging de bocht om. Een kort ogenblik renden we zo dezelfde kant op. De kinderen stóven voor mij weg. Lachend, vrolijk, speels. Maar dat leken ze heel gecoördineerd te doen. Ik ervaarde een associatie van dat we een vlucht vogels waren in een omgekeerde, uitwaaierende v-formatie, met mij als punt van oorsprong. (Haven Antwerpen, foto door medeloper Alfr...
Reacties