Witte Onschuld en Joris Luyendijk

Ik stuurde deze lezersreactie aan Trouw:

Goed dat Joris Luyendijk Gloria Wekker aanhaalt, in zijn lezing 'Naar aanleiding van Succesvolle witte heteroman kan beter nederig zijn dan trots', die Trouw 17 september publiceerde als opinie. Wekker is een voorloper als het gaat over gedachtevorming rondom privilege, een onderwerp waar Luyendijk ook over schrijft, vanuit zíjn perspectief. Maar ik vind het wel wrang dat hij haar het concept van "Onschuld" toeschrijft, in plaats van "Witte Onschuld". "Witte Onschuld" is de titel van Wekkers boek en het hoofdonderwerp ervan. Enerzijds snap ik Luyendijks intentie zeker, want mensen kunnen niet alleen privilege hebben door wit te zijn, maar ook door hetero te zijn, of van lagere sociale klasse enzovoorts. Anderzijds wis je door het "Onschuld" te noemen, het specifieke leed van racisme uit. Ik had graag op zijn minst de boektitel "Witte Onschuld" in Luyendijks lezing gezien, al is het maar omdat elke Nederlander kennis van dat boek moet nemen.

- Einde brief -

Ik had nog een zin nog aan het eind over intersectionaliteit, dat men daarvan ook kennis moet nemen, maar daarmee werd mijn reactie meer dan de maximale 150 woorden.

Maar het is wel relevant, want het diepere begrip ontbreekt een beetje, voor mijn gevoel, in de stukken van Luyendijk. Met een opinie als deze, vraag ik me af in hoeverre we er dichterbij mee komen bij het écht oplossen van racisme en andere achterstellingen en je als lezer niet blijft hangen in een vaststellen van dat het allemaal erg is en je even schuldig te voelen, om er vervolgens met zijn allen niks aan te doen.