geluk is als een koelkast: fijn als hij vol zit, maar té vol is ook niet goed, want dan raak je dingen erin kwijt
Een moment tijdens de Antwerpen Marathon
Een moment tijdens de Antwerpen Marathon, die ik gisteren liep: Na een brug onderdoorgang, was er een bocht naar links. Ik sneed hier -al rennend- een beetje af, door van de weg, op de stoep te gaan. Hierdoor zag de politieagent die het verkeer stond te regelen me niet aankomen. Hij dacht dat er een onderbreking was in de stroom van lopers. Dat moment gebruikte hij om een groep wachtende kinderen over te laten steken. Ik geloof dat het orthodox-Joodse kinderen waren. We liepen namelijk door Joodse buurten. De kinderen hadden nette, zwarte kleding aan. In mijn beleving. Wat het moment zo mooi maakte: De kinderen renden naar de overkant. Ik ging de bocht om. Een kort ogenblik renden we zo dezelfde kant op. De kinderen stóven voor mij weg. Lachend, vrolijk, speels. Maar dat leken ze heel gecoördineerd te doen. Ik ervaarde een associatie van dat we een vlucht vogels waren in een omgekeerde, uitwaaierende v-formatie, met mij als punt van oorsprong. (Haven Antwerpen, foto door medeloper Alfr...
Reacties