Avonturen onder anesthesie

Mijn liefde, dus, voor de zusters en dokter verantwoordelijk voor mijn ooroperatie, zoals ik eerder schreef. (Er was me geen boeder toebedeeld, die dag. Wel reed een meneer me in mijn bed naar de operatiekamer, maar hij was van de logistieke dienst. Wat ik grappig vind: ik als als logistieke eenheid.)

Maar ook de anesthesist was héél prettig. (Eén van de anesthesisten van een heel team. Maar dus degene die het patientcontact deed.)

Hij vertelde me dat hij op zijn twaalfde aan ook zijn trommelvlies was geopereerd. Net als ik, dus: vroeger, maar nu weer. 

"Het leek toen net of ik wel een half jaar in het ziekenhuis bleef." "Maar misschien heeft dat er mede voor gezorgd dat ik er nu werk."

En, we blijven in kinderlijke sferen, hij deed me beloven dat ik aan iets prettigs zou denken op het moment dat ik onderging, als je dat zo noemt. Dat wilde ik écht doen, maar op het moment suprême kwam het er toch niet van. Maar ik weet inmiddels behoorlijk zeker, na drie operaties, dat je toch niet droomt. 

Niet tijdens de operatie, maar wel tijdens het verkoeveren, achteraf, stelde ik nu vast.

In de folders met instructies die ik van het ziekenhuis had gekregen stond onder andere: "Neem iets ter ontspanning mee, zoals een boek, een tijdschrift, of uw eigen laptop." 

Dus ik had het boek Three Body Problem meegenomen en had dat gelezen in de twee uur die ik moest wachten, vóór de operatie.

"Ziet eruit als een ingewikkeld boek," vond de zuster. 

Ik moest aan het boek denken toen ik mijn gesprekje had met de anesthesist. Ik wilde hem eigenlijk vragen of hij van Chinese komaf is. Maar daar kende ik hem toch nog niet goed genoeg voor, besloot ik. Three Body Problem is een Chinees sciencefiction boek (een moderne klassieker: "Obama raadt hem aan", had ik de zuster verzekerd.)

Dus ik vroeg niet naar zijn afkomst, maar ik droomde na de operatie wel over het boek. 

Zijdelings gerelateerd: ik vond zojuist onderstaande video. YouTube raadde hem mij aan, misschien omdat ik eerder deze week googelde hoe je 'anesthesist' schrijft:(content waarschuwing: depressie en mentale gezondheid). Dus niet direct gerelateerd, behalve dat anesthesist me nu een zeer boeiend beroep lijkt en deze persoon ook als een mooi, betrokken mens op me overkomt.

 



Reacties

Populaire posts van deze blog

'Allahu Akbar'

Een ode aan het ziekenhuis en verplegers

Witte Onschuld en Joris Luyendijk